
Doordat ik goed kijk, luister en aanvoel wat er nodig is, heb ik geen standaard aanpak. Uit alle verschillende methodes en stijlen haal ik wat ik vind dat het beste is. Uit verschillende methodes, aanpakken en stijlen, haal ik dat wat nodig is voor het vraagstuk. Dat is de basis voor mijn programmering.
Dat kijken, luisteren en voelen gaat samen met doen. Ik zet dingen in gang en sla spijkers met koppen. Noem me maar een sensitieve aanpakker.
Wanneer ik tevreden ben? Als mensen weer plezier hebben in hun werk en doen waarvoor ze hebben gesolliciteerd. Dan kan ik het stokje met een opgewekt hart doorgeven aan een vaste kracht.